ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Καρκίνος του Όρχεος

 Τι είναι ο καρκίνος του όρχεος;

Ο καρκίνος των όρχεων είναι ο πιο συχνός τύπος καρκίνου στους άνδρες στις ηλικίες μεταξύ 25 και 44 ετών, αν και είναι ένας  σπάνιος όγκος. Πάνω από το 90 % των όγκων των όρχεων είναι όγκοι γεννητικών κυττάρων, οι οποίοι χωρίζονται σε δύο ομάδες:

1. Σεμινώματα: Αυτοί οι όγκοι αποτελούνται αποκλειστικά από έναν τύπο ιστού και αντιπροσωπεύουν περίπου το 60 % όλων των όγκων των όρχεων. Η μέση ηλικία εμφάνισης του σεμινώματος είναι περίπου τα 41 έτη, δηλαδή περίπου δέκα χρόνια υψηλότερη από τον μέσο όρο ηλικίας εμφάνισης, που αφορά τους άλλους όγκους των όρχεων.
2. Μη σεμινώματα: Πρόκειται για κακοήθεις όγκους των όρχεων που μπορεί να αποτελούνται από διαφορετικούς τύπους ιστών και που δεν ανήκουν στα καθαρά σεμινώματα. Τα μη σεμινώματα περιλαμβάνουν το εμβρυϊκό καρκίνωμα, το χοριοκαρκίνωμα, τον όγκο του λεκιθικού σάκου, το αδιαφοροποίητο τεράτωμα και συνδυασμούς αυτών των τύπων ιστών (επίσης με συστατικά σεμινώματος).

Τι είναι ο όρχις;

Ο όρχις είναι ένα δίδυμο όργανο  και  έχει το μέγεθος ενός αυγού (μέγεθος περίπου ενός δαμάσκηνου). Βρίσκεται στο όσχεο και ζυγίζει από 25 έως 30 γραμμάρια Ο όρχις περιβάλλεται από μια συμπαγή κάψουλα συνδετικού ιστού και αποτελείται από έως και 300 λοβίσκους σε σχήμα πυραμίδας. Μέσα στον όρχι υπάρχουν πολυάριθμοι ορχικοί σωληνίσκοι, οι οποίοι καταλήγουν σε ένα σύστημα εκφορητικών αγωγών.

Μεταξύ των σπερματικών σωληναρίων βρίσκονται τα κύτταρα Leydig, τα οποία παράγουν την ανδρική σεξουαλική ορμόνη τεστοστερόνη. Ο όρχις είναι μια γονάδα, μια γονάδα που παράγει σπέρμα και ανδρικές ορμόνες φύλου, ιδιαίτερα τεστοστερόνη

Συμπτώματα:

Οι μικροί όγκοι των όρχεων συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα. Ωστόσο, μια ψηλαφητά, μη επώδυνη σκλήρυνση στο όσχεο μπορεί να υποδηλώνει καρκίνο των όρχεων. Η διόγκωση ή το πρήξιμο στον  όρχι μπορεί επίσης να είναι σημάδι όγκου. Ο πόνος είναι σπάνιος, αλλά ορισμένοι πάσχοντες αναφέρουν τράβηγμα στον όρχι. Αυτός ο όρχις μπορεί επίσης μερικές φορές να προκαλεί αίσθημα βάρους. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να προκληθούν από τον ίδιο τον όγκο ή από συσσώρευση υγρού στο όσχεο.

Αυτοεξέταση όρχεος:

Πόσο συχνά πρέπει να γίνεται η αυτοεξέταση του όρχεος;

Οι ουρολόγοι συνιστούν όλους τους νεαρούς άνδρες και ενήλικες ηλικίας 14 έως 45 ετών να ελέγχουν τακτικά τους όρχεις τους μία φορά το μήνα: κατά προτίμηση σε όρθια θέση κατά τη διάρκεια ενός ζεστού μπάνιου, γιατί αυτό χαλαρώνει το δέρμα του οσχέου και οι όρχεις ψηλαφόνται πιο εύκολα .

Σε τι δίνουμε προσοχή;

1. Πρώτα ψηλαφούμε το όσχεο και τους όρχεις με ανοιχτή παλάμη από κάτω και μετακινούμε ήπια πάνω-κάτω. Με τον τρόπο αυτό αποκτούμε αίσθηση για το βάρος και το μέγεθος των όρχεων.

2. Στη συνέχεια, ψηλαφούμε κάθε όρχι ξεχωριστά: Για να το κάνουμε αυτό, θα κυλήσουμε τον κάθε  όρχι μεταξύ   του αντίχειρα (επάνω) όπως  και του δείκτη και του μέσου δάκτυλου (κάτω). Με αυτό τον τρόπο είναι εύκολη η ψηλάφηση μιας ανομοιομορφίας ή ενός κόμπου.

3. Ψηλαφούμε και την επιδιδυμίδα, η οποία βρίσκεται σαν καπέλο στην κορυφή και εξωτερική πλευρά  του όρχεος, και που μπορεί εύκολα να εκληφθεί ως μη φυσιολογικό εύρημα.

Τέλος, ελέγξτε στον καθρέφτη εάν υπάρχει κάποιο πρήξιμο στην περιοχή του οσχέου.

Δείτε περισσότερα

Βρέθηκε κάτι ύποπτο;

Σε περίπτωση αλλαγών στους όρχεις, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ουρολόγο χωρίς καθυστέρηση. Με ψηλάφηση και υπερηχογραφική εξέταση καθώς και εξέταση αίματος, ο ουρολόγος μπορεί να διευκρινίσει περαιτέρω   την υποψία όγκου των όρχεων.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη τι ακριβώς προκαλεί αυτόν τον όγκο. Προφανώς παίζουν τόσο κληρονομικοί όσο και περιβαλλοντικοί παράγοντες ρόλο στην ανάπτυξη του καρκίνου των όρχεων.

Ωστόσο, ορισμένοι  παράγοντες κινδύνου είναι γνωστοί:

– Έκτοπος όρχης: Άνδρες με  όρχεις που δεν έχουν κατέβει εκ γενετής έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο των όρχεων. Αυτός ο κίνδυνος μειώνεται εάν ο όρχης  που δεν έχει κατέβει χειρουργηθεί νωρίς, δηλαδή πριν από το τέλος του πρώτου έτους της ήλικίάς.
Οικογενειακό ιστορικό: Ο καρκίνος του όρχεος εμφανίζεται ξανά εντός της οικογένειας, γεγονός που αποδεικνύει γενετική προδιάθεση. Εάν προσβληθεί  αδελφός ή πατέρας, ο κίνδυνος καρκίνου του όρχεος για συγγενικό πρόσωπο αυξάνεται σημαντικά.
.
– Υπογονιμότητα: Η υπογονιμότητα μπορεί επίσης να προάγει τον καρκίνο του όρχεος  Μελέτες αποδεικνύουν  ότι όσο χαμηλότερος είναι ο αριθμός των γόνιμων σπερματοζωαρίων, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος εμφάνισης όγκου.

– Το σύνδρομο Klinefelter είναι μια γενετική μετάλλαξη στην οποία ο άνδρας έχει διπλό χρωμόσωμα Χ. Οι πάσχοντες έχουν συνολικά χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης και είναι συχνά υπογόνιμοι. Ο καρκίνος του  όρχεος είναι ένας συχνός τύπος καρκίνου που σχετίζεται με αυτό το σύνδρομο.

Διάγνωση:

Εάν υπάρχει υποψία καρκίνου του όρχεος, ο ουρολόγος θα πραγματοποιήσει πρώτα μια κλινική εξέταση των όρχεων και θα προσδιορίσει πιθανούς παράγοντες κινδύνου στον ασθενή. Επιπλέον, εξετάζονται οι λεμφαδένες στη βουβωνική χώρα και πάνω από την κλείδα, και ψηλαφάται η κοιλιά.

Στη συνέχεια πραγματοποιείται ένα ανώδυνο υπερηχογράφημα των όρχεων και των κοιλιακών οργάνων για ανεύρεση πιθανού όγκου.

Η εξέταση αίματος  και οι  λεγόμενοι δείκτες δίνουν επίσης πληροφορίες: εδώ περιλαμβάνονται :

-η άλφα-εμβρυοπρωτεΐνη (AFP),

-η βήτα-χοριακή γοναδοτροπίνη (β-HCG) και

-η  γαλακτική αφυδρογονάση (LDH).

Δεν έχουν όλοι οι πάσχοντες  αυξημένους καρκινικούς δείκτες και κάθε αύξηση στις   τιμές δεν υποδηλώνει απαραίτητα καρκίνο των όρχεων. Παρόλα αυτά, οι καρκινικοί δείκτες είναι ένα σημαντικό εργαλείο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση της εξέλιξης των όγκων των όρχεων.

Μόνο η ιστολογική εξέταση μπορεί με σαφήνεια να επιβεβαιώσει η να αποκλείσει τη διάγνωση του καρκίνου του όρχεος. Η λήψη του ιστού πραγματοποιείται συνήθως στα πλαίσια της μιας χειρουργικής επέμβασης. Εάν επιβεβαιωθεί η αρχική  υποψία για καρκίνο του όρχεος, αφαιρείται ο προσβεβλημένος όρχις, συμπεριλαμβανομένου του σπερματικού τόνου.

Για να επιβεβαιωθεί ή να αποκλειστεί   η πιθανή εξάπλωση της νόσου  σε άλλα όργανα (μεταστάσεις), απαιτείται  η διενέργεια περαιτέρω απεικονιστικών εξετάσεων (όπως αξονική ή μαγνητική τομογραφία), συχνά με χορήγηση σκιαγραφικού μέσα. Οι εξετάσεις αυτές συνήθως γίνονται πριν την επέμβαση.

Θεραπεία:

Για να αφαιρεθεί ο κακοήθης  ιστός θα πρέπει ο χειρουργός να αφαιρέσει κατά κανόνα  ολόκληρο τον όρχι. Η επέμβαση αυτή ονομάζεται ορχεκτομή. 

Η θεραπεία η οποία θα ακολουθήσει το χειρουργείο εξαρτάται από τον τύπο του  όγκου του όρχεος δηλαδή από το αν πρόκειται για σεμινωματώδη ή μη σεμινωματώδη όγκο. Από την άλλη  μεριά θα εξαρτηθεί από την έκταση της νόσου.

Η χημειοθεραπεία ή η ακτινοθεραπεία αποτελούν συμπληρωματική θεραπεία  στα σεμινώματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να υιοθετηθεί και στάση αναμονής, υπό στενή ιατρική παρακολούθηση, για να καθοριστεί εάν χρειάζεται περαιτέρω θεραπεία. Για τα μη σεμινώματα, η συνηθισμένη θεραπεία  είναι η χημειοθεραπεία. Και εδώ, ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες μπορεί αρχικά να τηρηθεί στάση αναμονής, υπό ιατρική παρακολούθηση, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν χρειαστεί περαιτέρω θεραπεία.

Χημειοθεραπεία:

Στη χημειοθεραπεία τα λεγόμενα κυτταροστατικά φάρμακα καταστέλλουν τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων.

 Ακτινοβολία:

Στην ακτινοθεραπεία, η ιονίζουσα ακτινοβολία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα η σταματάει την ανάπτυξη αυτών. Περίπου 50 – 60  %  των ασθενών με καρκίνο θα ακτινοβοληθούν στην πορεία .

Γονιμότητα και Καρκίνος όρχεος:

Περίπου οι μισοί ασθενείς με καρκίνο τoυ όρχεος έχουν ήδη μειωμένη γονιμότητα κατά τη στιγμή της διάγνωσης, η οποία μπορεί να μειωθεί περαιτέρω λόγω της  χειρουργικής επέμβασης, της χημειοθεραπείας και της ενδεχόμενης    ακτινοθεραπείας. Για το λόγο αυτό, όλοι οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώνονται πριν από την έναρξη της θεραπείας ότι υπάρχει η δυνατότητα κατάψυξης του δικού τους σπέρματος σε τράπεζα σπέρματος (κρυοσυντήρηση). Περίπου δώδεκα μήνες μετά το τέλος της θεραπείας, μπορεί να διενεργηθεί  ένα σπερμοδιάγραμμα. Με την εξέταση αυτή μπορεί να διευκρινιστεί εάν υπάρχουν αρκετά γόνιμα σπερματοζωάρια στην εκσπερμάτιση. Σε αυτή την περίπτωση  το κατεψυγμένο σπέρμα μπορεί να καταστραφεί . Επί του παρόντος, όσοι επηρεάζονται επιβαρύνουν οι ίδιοι το κόστος της κρυοσυντήρησης του σπέρματος. ιμοποιείται για τον καρκίνο των όρχεων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο καρκίνος μπορεί να προκαλέσει  μειωμένη παραγωγή τεστοστερόνης, η οποία μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής και να προκαλέσει άλλα προβλήματα υγείας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο θεραπείας υποκατάστασης τεστοστερόνης.

Πρόγνωση:

Όσο νωρίτερα εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί ο καρκίνος του όρχεος , τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση. Εάν το σεμίνωμα διαγνωστεί  έγκαιρα, οι πιθανότητες θεραπείας  είναι σχεδόν 100 τοις εκατό. Ακόμη και τα προχωρημένα σεμινώματα έχουν συνήθως καλή πρόγνωση. Στην περίπτωση του μη σεμινωματώδους όγκου, που ανιχνεύεται  έγκαιρα, η πιθανότητα θεραπείας  είναι επίσης πολύ υψηλή με ποσοστό πάνω  από 90 % σε όλους τους τύπους και στάδια του όγκου.

Μετεγχειρητική παρακολούθηση:

Σύμφωνα με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής  Ουρολογικής Εταιρείας, συνιστάται επίσης τακτική παρακολούθηση μετά το τέλος της θεραπείας. Αυτό αποσκοπεί  στην ανίχνευση πιθανής υποτροπής του καρκίνου σε πρώιμο στάδιο. Η συχνότητα παρακολούθησης και το είδος των εξετάσεων θα εξαρτηθεί  από  το στάδιο του όγκου, από τη χειρουργική επέμβαση και την ιστολογική εξέταση.

Ώρες Ιατρείων

ΔΕΥ-ΠΑΡ (κατόπιν ραντεβού):  9:00-14:00

Μέλος σε:

Developed by Que – Healthcare Marketing | All rights reserved